มีพ่อแม่หลายคน ที่มีความเข้าใจที่ผิดในวิธีของการดุลูก หรือแสดงความจริงจังกับลูกด้วยการโวยวาย ด้วยน้ำเสียงที่รุนแรง
การแสดงออกถึงความเกรี้ยวกราด การแสดงออกถึงความโมโห มีพื้นฐานมาจากสัญชาติญาณดั้งเดิมของมนุษย์ ที่เป็นระบายอารมณ์หรือเป็นการขู่หรือข่มขวัญ ซึ่งอันที่จริงแล้วมนุษย์คือสิ่งมีชีวิตที่พัฒนาอารยะธรรม ยกระดับหาทางออกที่ดีมากขึ้นกว่าได้
การแสดงออกด้วยอารมณ์ที่รุนแรง จะมีลักษณะการสื่อกระตุ้น ต่อมสัญชาติญาณ ทั้งในตัวเด็กและพ่อแม่เชื่อมถึงกัน
เชื่อมโยงระหว่างสัญชาติญาณดิบดั้งเดิม ในตัวคน ให้มีลักษณะของการปลูกฝังและเคยชิน
การดุด่าโวยวายลูก เป็นวิธีที่พ่อแม่มักเข้าใจว่าคือทางออกที่ได้ผล อันเนื่องมาจาก รับรู้ว่ามันใช้ได้ มาตั้งแต่วัยที่รู้ประสา
และแน่นอนว่าพ่อแม่ย่อมไม่อาจจดจำตัวเองในวัยที่ไม่รู้ประสาได้ จึงมักไม่อาจจดจำได้ว่า มันเป็นอย่างไรในวัยนั้นต่อเรื่องนี้
สำหรับเด็กที่ยังไม่ประสาอะไรมากนัก นอกจากการดุโวยวายจะไม่ค่อยได้ผลแล้ว ยังเป็นการปลูกฝังพฤติกรรมให้กับเด็กอีกด้วย หนักเข้า ยิ่งลูกไม่รู้เรื่อง ในขณะที่พ่อแม่ก็เร่งอารมณ์ตัวเองกระตุ้นตัวเองไปเรื่อยๆยิ่งเป็นสภาวะที่ยุแก่การนำพาสู่การลงโทษด้วยกำลัง และทวีคูนความโมโหโต้ตอบของเด็ก พ่อแม่ก็ยิ่งหมายจะกำราบให้อยู่ให้หลาบจำในครั้งเดียว
มีพ่อแม่หลายคนเลยทีเดียวที่ ใช้วิธีนี้ด้วยความเข้าใจเอาเอง ท้ายที่สุดไม่ได้ผลบวกอันใดกลับมาเลย
ลูกก็ยังคงดื้อ และพัฒนาการสู่การร้องเสียงดัง ออกอาการรุนแรงยิ่งขึ้น วนเวียนเหตการณ์เดิมๆซ้ำแล้วซ้ำเล่า
กว่าจะรู้ตัวเมื่อสาย ลูกจดจำเคยชินปลูกฝังตัวเองไปในทางก้าวร้าว เสียงดัง ออกอารมณ์รุนแรงไปแล้วอย่างแก้ได้ยาก
มีพ่อแม่บางคนกลับเพิ่มระดับความรุนแรงในการจัดการมากขึ้น
ผลที่ได้กลับมาอาจหยุดพฤติกรรมบางอย่างของลูกได้ แต่แลกไปด้วยการได้ลูกที่เป็นเด็กมีปัญหากดดันเก็บกด
การอบรมห้ามปรามลูก การดุลูกหรือการทำโทษ อย่างน้อยที่สุดหากกระทำโดยหลีกเลี่ยงภาวะการโวยวายดุตะคอกได้
นั่นจะทำให้ลูกได้รับการปลูกฝังทาง พฤติกรรม ที่มีสติมีเหตมีผลมากขึ้น
แม้ว่าพ่อแม่บางคนอาจมองว่าการดุตะคอกมันเป็นวิธีที่ ดูเด็ดขาด การพูดดีๆมันยากมันเหนื่อย มันยุ่งยาก ทนไม่ไหว
แต่นั่นล่ะคือความอดทนทุ่มเทให้ลูกประการหนึ่ง อันเป็นหน้าที่ของพ่อแม่ที่ดี ที่จะปลุกปั้นเขาให้กลายเป็นเด็กที่ มีลักษณะของพัฒนาการที่ดีในอนาคต
เด็กๆทุกคนและพ่อแม่ทุกคน มีความแตกต่างของกรณีที่หลากหลาย ทุกปัญหาย่อมมีทางออกทางแก้ไข
โดยเฉพาะการแก้ไขกับเด็กตัวเล็กๆคนนึง ที่ไม่สามารถสร้างปัญหาหรือภยันตรายร้ายแรงใดๆกับผู้ใดได้ ยิ่งไม่มีความจำเป็นอันใดที่จะใช้ความรุนแรงกับเด็ก ความรุนแรงจะเพิ่มพูนปัญหาใหม่ และไม่สามารถแก้ไขอะไรให้ดีขึ้นได้เลย