ความเข้าใจเกี่ยวกับอุบัติเหตพื้นฐานที่ควรสอนลูกน้อย

เป็นที่เข้าใจกันโดยทั่วไปว่าเด็กคือวัยที่ ยังไม่พร้อมในการพบเห็นสื่อที่รุนแรง แต่ทว่าเด็กในวัยที่เริ่มรู้ประสา นั้นเป็นวัยที่เสี่ยงต่ออุบัติเหตที่ไม่เคยรู้เท่าทันบทเรียนเป็นอย่างยิ่ง การอบรมสอนตัวอย่างให้กับเด็กถือเป็นวัคซีนความรู้อันสำคัญที่จะช่วยปกป้องลูกน้อย จากอุบัติเหตุต่างๆได้อย่างมีประโยชน์มหาศาล การคัดกรองสื่อที่ไม่มีภาพเสียงที่รุนแรงทำร้ายขวัญเด็ก นั้นเป็นเรื่องที่กระทำได้ ซึ่งยังมีสื่อและวิธีที่ไม่สร้างความตกใจในภาพรุนแรง แต่สร้างความรู้สร้างสติให้กับเด็กได้ รวมถึงวิธีต่างๆที่พ่อแม่นำเสนอให้กับเด็ก การพยายามเสาะหาตัวอย่างหรือการจำลองเหตการณ์ ในแบบที่เหมาะกับเด็กจะเข้าใจและรับสื่อได้นั้นยังพอมีหนทาง  ซึ่งไม่ควรจะละเลยด่วนสรุปว่าเด็กคือวัยที่ไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรยากเกินจะสอน โดยอุบัติเหตพื้นฐานที่มักเกิดขึ้นกับเด็กนั้นประกอบไปด้วยดังนี้ 1อุบัติเหตในการพลัดตกหรือหกล้ม ควรสอนให้ลูกได้รู้จักการประเมินพื้นที่ ที่เสี่ยงต่ออันตรายประเภทนี้ ซึ่งในลักษณะพื้นผิวหรือรูปทรงต่างๆ โดยปกติแล้วเด็กจะมีประสบการณในการจดจำ และมีความมั่นใจว่าจะควบคุมตัวเองได้ แต่สำหรับบางพื้นผิวหรือบางรูปทรงอาจมีความซับซ้อนหรือมีลักษณะที่ซ่อนอยู่ เกินกว่าประสบการณ์ของเด็ก พื้นผิวบางอย่างมีการลื่นหรือสะดุดได้โดยง่าย โครงสร้างบางอย่าง มีลักษณะที่ง่ายต่อการพลัดตก หากเกาะเกี่ยวดึงโหน หรือมีลักษณะที่สร้างความบาดเจ็บได้มากหากพลัดตก และนี่คือสิ่งที่ผู้ใหญ่สามารถอธิบายให้เด็กเข้าใจได้ 2 อุบัติเหตการเกิด อวัยวะติด เด็กมักจะชอบใช้นิ้วแหย่ซอกมุมหลืบต่างๆหรือแม้แต่การมุด ทั้งตัวหรือหัว ซึ่งซอกหลืบหรือช่องต่างๆบางแห่งมีลักษณะที่เข้าได้แต่ออกยาก…