การกระตุ้นพัฒนาการเด็กอ่อน

การใคร่รู้ใคร่สนใจสิ่งรอบข้าง นั้นเป็นเรื่องที่มีอยู่ในวิสัยทั่วไปของเด็กๆ นี่คือเรื่องที่พ่อแม่โดยส่วนใหญ่มักทราบดีในลักษณะทางธรรมชาติของมนุษย์ แต่บางครั้งการตระหนักแต่เพียง คิดว่าธรรมชาติจะสามารถสร้างสรรค์ลูกของตนนำสู่พัฒนาการได้เองในทุกเรื่องดูจะเป็นความเข้าใจที่ละเลยเป็นอย่างยิ่ง โลกนี้ยังมีเด็กอีกบางส่วนที่ถูกปิดกั้นการพัฒนาการ พัฒนาการได้ช้า พัฒนาการไม่เป็นระบบ หรือแม้แต่พัฒนาการที่เสื่อมถอยลง ด้วย สภาพแวดล้อมหรือวิธีปฏิบัติดูแลที่ผิดๆหรือบกพร่อง ละเลย นอกจากนี้ยังมีพ่อแม่อีกหลายคน ที่อาจไม่ทราบความสำคัญของการปูทางพัฒนาการของเด็ก ที่มีระยะของการนับกระบวนการเริ่มต้น ตั้งแต่วัยทารกอันมีส่วนกำหนดทิศทางของพัฒนาการ มิใช่ดั่งที่หลายครอบครัวเข้าใจว่ามักเริ่มต้นในชั้นวัยอนุบาลหรือประถม ดังนั้น ความหมายก็คือ หากพ่อแม่ให้ความใส่ใจในการกระตุ้นพัฒนาการของลูกนับตั้งแต่เริ่มต้นเด็กคนนั้นย่อมได้รับประสิทธิภาพ ที่ปูทางทวีคูนได้ดีขึ้นในทุกช่วงวัย ไม่ว่าจะเป็นการให้ความใกล้ชิดคลุกคลี ให้การสัมผัสแห่งความรักความถนุถนอม ให้การกระตุ้นด้วยภาพที่เหมาะสม พามองสิ่งต่างๆ หรือกระตุ้นด้วยเสียงต่างๆที่เหมาะสม ทุกการกระทำที่แม้ว่าอาจมองว่าเด็กอ่อนนั้นยังเป็นวัยที่ยังไม่รู้ประสาไม่พร้อมที่จะจดจำข้อมูล แต่แท้ที่จริงแล้วย่อมมีการเชื่อมโยงถึงขั้นรากฐานได้ ความทรงจำต่อภาพและเสียงรวมถึงวัตถุรูปทรงต่างๆ จะถูกปลูกถ่ายเข้าสู่ระบบการรับรู้ และแปรสภาพสู่การสร้างความสัมพัณธ์กับสรรพสิ่งบนโลก โดยเฉพาะกับสิ่งที่เด็กได้คลุกคลี รวมถึงการสร้างความรู้สึกสนใจเป็นพิเศษหรือคุ้นเคยเป็นพิเศษ รวมไปถึงความผูกพัณธ์เป็นพิเศษ อันเป็นเรื่องที่ง่ายในการสานต่อเมื่อเด็กเข้าสู่วัยที่รู้ภาษา…