สุขภาพความปลอดภัยเด็ก

การนอน เป็นยาวิเศษที่สุดของชีวิต เป็นการพักผ่อนร่างกายฟื้นฟูซ่อมแซมร่างกายและยังเป็นการรวบรวมความพร้อมของพลังงานร่างกายมาใช้ให้พอเพียงต่อกิจวัตรประจำวัน อย่างมีพอไม่บกพร่องจนร่างกายเกิดสภาวะหักโหมนำพาผลเสีย และสำหรับในเด็กนั้นการนอนเป็นปัจจัยสำคัญยิ่งขึ้นอันส่งผลต่อภาวะการเจริญเติบโต แต่กระนั้นประเด็นสำคัญในการควบคุมการนอนของเด็กนั่นก็คือเด็กไม่ได้มีความเข้าใจในเรื่องเหล่านี้ เด็กจะหลับหรือจะตื่นไปตามสัญชาติญานทางธรรมชาติ โดยมีสิ่งแวดล้อม และการเลี้ยงดูเข้ามาเป็นตัวแปร นอกจากนี้ตารางการนอนที่มีวินัยคือสิ่งสำคัญ เพราะระบบการนอนนั้น แท้ที่จริงแล้วเป็นเรื่องที่มนุษยไม่สามารถกำหนดได้ดั่งใจไปทั้งหมด ยามนอนอื่ม ไม่อาจนอนง่ายได้โดยไวหากไม่ถึงเวลานอน เพราะร่างกายยังสดชื่นกระปรี้กระเปร่า แต่หากยามอ่อนล้า พอถึงเวลานอนก็ยากจะฝืนร่างกาย ดังนั้นแล้ว ตารางการนอนสร้างการปรับตัวและชินในระบบที่ดีมีประสิทธิภาพจึงนับเป็นเรื่องสำคัญเป็นอย่างมาก และเด็กๆมักจะไม่สามารถเข้าใจกลไกล และควบคุมในเรื่องนี้ได้ด้วยตัวเอง หากพ่อแม่ที่ไม่มีความรู้ความเข้าใจในหลักการนี้ก็มักจะปล่อยเป็นไปอย่างไร้ระบบให้ลูกตื่นในเวลาที่ไม่ควร และให้ลูกนอนในเวลาหรือปริมาณที่ไม่เหมาะสม ครั้นจะให้ลูกนอนหรือตื่นก็กลายเป็นลักษณะที่ฝืนระบบธรรมชาติร่างกาย นอกจากนี้ หากมีสิ่งกระตุ้นความสนใจในเวลาที่ไม่เหมาะสมหรือเจอการรบกวน เด็กๆมักจะตื่นตัวและผิดเวลานอน การพบเห็นลูกต้องนอนในลักษณะที่เพลียอ่อนแรงอย่างที่สุด จนถึงขั้นร่วงหลับไปเองอย่างหมดแรงฝืนนั้น เป็นภาวะที่ไม่ควรให้เกิดขึ้นบ่อยครั้ง เพราะนั่นแปลความหมายว่า ลูกของคุณต้องเจอกับภาวะตรากตรำร่างกายจนถึงขั้นต้องให้ร่างกายบังคับนอนในภาวะขีดสุด ซึ่งอาจไม่ส่งผลดีต่อสุขภาพระยะยาว หากปล่อยให้เป็นแบบนี้บ่อยๆ อย่างไรก็ตาม…

มีเด็กมากมาย ที่มีพฤติกรรมไม่ชอบสวมหมวก หรือไม่ชอบห่มผ้า ซึ่งมักจะดึงหมวกออก หรือนอนสลัดผ้าห่ม ออกเป็นประจำ หรือถึงขั้นคุณแม่เอาหมวกใส่ให้ทีไรเป็นเบะปากทำหน้าโยเย โวยวายหงุดหงิดก็มี ปัญหาเล็กๆเหล่านี้ ที่ผู้ใหญ่มักคิดว่า อาการของเด็กที่ไม่ชอบใส่หมวกนั้นเป็นเรื่องเล็กๆ บางคนมีบ้างที่ยิ่งขำในความน่ารักของเด็กๆที่งอแง และมองว่าเป็นเรื่องที่สามารถแก้ไขได้ด้วยการบังคับ แต่จะดีกว่าไหมหากว่าสามารถทำให้เด็กมีความรู้สึกที่ดีต่อหมวกและผ้าห่มได้ รวมถึงไม่ต้องส่งผลกระทบต่อภาะวะอารมณ์และสุขภาพจิตของเด็กที่จะนำสู่พฤติกรรมทางนิสัยได้ ปัญหาแรกๆที่ต้องวิเคราะกันบ้างสักหน่อย นั่นก็คือเรื่องของขนาด ของหมวก ซึ่งควรพิจราณาว่ามีขนาดที่ไปสร้างความอึดอัด คับแน่น หรือหลวมย้วย มีลักษณะรุงรังรุ่มร่ามน่ารำคาญหรือไม่ ควรเลือกขนาดไซส์ที่ให้ความพอดี ไม่รัดไปไม่หลวมไปมีความอยู่ตัวสร้างความสบาย นอกจากนี้ยังควรสังเกตในเรื่องลักษณะของใยผ้า ว่าสวมใส่แล้วสร้างความคัน หรือรู้สึกแออัด หรือไม่ โดยในกรณีนี้นอกจากเกิดขึ้นได้จากชนิดของใยผ้าเองแล้ว ยังเกิดขึ้นได้จากการทักทอที่ไม่เข้ารูป มีช่วงตะเข็บหรือเกิดใยฝอยที่สร้างความก่อกวนใจ หรืออาจเกิดขึ้นได้จากการละเลยที่จะทำความสะอาด ซึ่งหมวกบางใบที่ยังแลดูด้วยสายตา มองว่าสะอาดแต่แท้ที่จริงแล้วอาจจะมีการหมักหมม ทำให้เมื่อสวมใส่แล้วมักจะสร้างความคันหรือแสบแพ้ได้ง่าย…

ลักษณะทางชีวภาพของสิ่งมีชีวิตขนาดเล็กจนตาเปล่ามองไม่เห็นในโลกของเรานั้น มีระบบวงจรที่ซับซ้อนหลากหลายเป็นอย่างมาก  ไม่ว่าจะเป็นเชื้อโรค เชื้อรา ไวรัส หรือแบททีเรีย  ซึ่งมีประเภทต่างๆมากมายหลายประเภท และมีทั้งการวิวัฒนาการ มีทั้งการข้ามสายพัณธ์ สร้างพัณธ์ใหม่ๆอยู่เสมอ และบางสายพัณธ์สามารถติดต่อได้ หลายช่องทาง ไม่ว่าจะเป็นบาดแผล ทางเลือด ทางอากาศ ทางของเหลว หรือแม้แต่เพียงการสัมผัส ไม่ใช่เรื่องเล่นๆ เลยที่จะมองเป็นเรื่องที่ประมาท มีเด็กหลายคนที่ตกเป็นข่าวน่าเศร้า เพียงเพราะไม่คาดคิดถึงอันตรายจากการสัมผัส ในบริบทเล็กๆที่พ่อแม่มองข้าม เด็กคือวัยที่มีภาวะภูมิต้านทาน ที่ยังไม่แข็งแรงได้เท่ากับผู้ใหญ่โดยเฉพาะในเด็กอ่อนหรือทารก อีกทั้งเด็กยังมีโอกาสถูกสัมผัส ในลักษณะ กอด หอม อุ้ม ลูบ ฯลฯ ได้บ่อยครั้งและมากกว่าผู้ใหญ่ และถูกสัมผัสได้จากบุคคลที่หลากหลายหรือแม้แต่กระทั่งคนแปลกหน้า ที่ชื่นชอบความน่ารักของเด็ก มือของผู้ใหญ่ที่หยิบจับสัมผัสวัตถุต่างๆมามากมาย…