โลกแห่งการเล่นน้ำของเด็ก หากคุณกำลังมองหาวิธีเพิ่มสุขภาพจิตและความผ่อนคลายให้กับลูกน้อย ความผ่อนคลายที่เป็นพลังขับเคลื่อนอย่างแสนวิเศษให้กับจินตนาการและ ความสร้างสรรค์ พรั่งพรูได้อย่างดื่มด่ำ ไปกับอารมณ์แจ่มใส ได้ส่งเสียงอย่างแสดงออกถึงความสุขสดชื่นอันเต็มล้น แถมยังคงสภาวะเพลิดเพลินอย่างยาวนาน พร้อมไปกับการได้ขยับเคลื่อนไหวออกกำลัง จะหาอะไรที่จะดีเท่าการให้ลูกได้เล่นน้ำ ในมุมรุ่มรื่น การเล่นน้ำไม่ว่าจะเป็นในสระเล็กๆ สระว่ายน้ำ สระสูบลม สระแบบพับเก็บ หรือในอ่างพลาสติก หรือแม้แต่กาละมังใบใหญ่ๆกว้างๆสักใบ นั่นจะเป็นสัมผัสที่ดีที่น่าทรงจำของเด็กๆหรือแม้แต่ผู้ใหญ่หลายต่อหลายคนที่หวลคิดถึงวัยเด็ก การแช่เล่นน้ำนั้น นอกจากจะส่งผลดีในหลายด้านแล้ว ยังช่วยให้เด็กๆมีความผูกพัณธ์กับสถานที่ ที่อยู่อาศัยได้ดีอีกด้วย เด็กๆมักจะมีความสัมพัณธ์เชิงบวก ในยามที่แม้เพียงได้เห็นมุมของพื้นที่ ที่เขาไว้ใช้แช่น้ำเล่น และยังก่อเกิดช่วงเวลาที่เปิดช่อง ในการสานสัมพัณธ์ระหว่างพ่อแม่ ที่ได้นั่งอยู่เป็นเพื่อนคอยดูลูกหรือชวนลูกคุยในเรื่องต่างๆ อันมีผลบวกยิ่งขึ้น ที่จะส่งเสริมอุปนิสัยแนวคิดของเด็ก ซึ่งเด็กจะอยู่ในอารมณ์ที่พร้อมรับฟัง ถามตอบ พร้อมรับการโปรแกรมปลูกฝังสิ่งดีๆได้มากในโอกาสแบบนี้ นอกจากนี้…
พัฒนาการทางความจำของมนุษย์ เป็นเรื่องรากฐานที่สำคัญ และเป็นที่นิยมในการผลักดันส่งเสริมความสามารถในด้านนี้อย่างแพร่หลาย ในครอบครัวต่างๆที่มี บทฝึกความจำแตกต่างหลากหลายกันไป บางบ้านมีอุปกรณ์ มีของเล่นแบบทดสอบฝึกความจำ มีทั้งหนังสือและสื่อวีดีโอรวมถึงโปรแกรมต่างๆ ซึ่งถือเป็นช่วงที่ทำให้สนุกสนาน และยังได้ ส่งเสริมสายสัมพัณธ์ของครอบครัวอีกด้วย อย่างไรก็ตาม อาจจะยังคงมีวิถีความเคยชิน ที่บางครอบครัวซึ่งใช้วิธีการฝึกความจำให้เด็กๆอย่าง เป็นรูปแบบที่พร่องประสิทธิภาพ สาเหตมีทั้ง แบบฝึกความจำยากเกินไป หรือไม่เหมาะสมสำหรับช่วงวัย หรือเป็นการฝึกความจำที่ไม่กระตุ้นในเรื่องที่ส่งผลในการหนุนขั้นตอนต่างๆของพัฒนาการเด็กได้มากนัก ทั้งนี้ประเด็น ที่จะช่วยให้มีประสิทธิภาพได้มากยิ่งขึ้น หากได้รับการแก้ไขปรับปรุงรูปแบบ นั่นก็คือ ในเรื่องของการสอนที่ เริ่มจากเรื่องง่ายๆ และควรเพิ่มความบ่อยครั้งและให้ผสมผสานกลมกลืนกันไปกับ กิจวัตรประจำวันได้แทบทั้งวัน แต่ทว่า ยังคงมีหลายครอบครัวที่เข้าใจกันว่า ช่วงเวลาที่จะฝึกสอนเด็กๆ จะต้องทำเป็นเรื่องเป็นราว ต้องคอยรอหาเวลา ในการพาเด็กมานั่ง และมีอุปกรณ์วัตถุต่างๆ ทำเป็นเรื่องเป็นราวในชั่วโมงฝึกสอนเท่านั้น…
การใคร่รู้ใคร่สนใจสิ่งรอบข้าง นั้นเป็นเรื่องที่มีอยู่ในวิสัยทั่วไปของเด็กๆ นี่คือเรื่องที่พ่อแม่โดยส่วนใหญ่มักทราบดีในลักษณะทางธรรมชาติของมนุษย์ แต่บางครั้งการตระหนักแต่เพียง คิดว่าธรรมชาติจะสามารถสร้างสรรค์ลูกของตนนำสู่พัฒนาการได้เองในทุกเรื่องดูจะเป็นความเข้าใจที่ละเลยเป็นอย่างยิ่ง โลกนี้ยังมีเด็กอีกบางส่วนที่ถูกปิดกั้นการพัฒนาการ พัฒนาการได้ช้า พัฒนาการไม่เป็นระบบ หรือแม้แต่พัฒนาการที่เสื่อมถอยลง ด้วย สภาพแวดล้อมหรือวิธีปฏิบัติดูแลที่ผิดๆหรือบกพร่อง ละเลย นอกจากนี้ยังมีพ่อแม่อีกหลายคน ที่อาจไม่ทราบความสำคัญของการปูทางพัฒนาการของเด็ก ที่มีระยะของการนับกระบวนการเริ่มต้น ตั้งแต่วัยทารกอันมีส่วนกำหนดทิศทางของพัฒนาการ มิใช่ดั่งที่หลายครอบครัวเข้าใจว่ามักเริ่มต้นในชั้นวัยอนุบาลหรือประถม ดังนั้น ความหมายก็คือ หากพ่อแม่ให้ความใส่ใจในการกระตุ้นพัฒนาการของลูกนับตั้งแต่เริ่มต้นเด็กคนนั้นย่อมได้รับประสิทธิภาพ ที่ปูทางทวีคูนได้ดีขึ้นในทุกช่วงวัย ไม่ว่าจะเป็นการให้ความใกล้ชิดคลุกคลี ให้การสัมผัสแห่งความรักความถนุถนอม ให้การกระตุ้นด้วยภาพที่เหมาะสม พามองสิ่งต่างๆ หรือกระตุ้นด้วยเสียงต่างๆที่เหมาะสม ทุกการกระทำที่แม้ว่าอาจมองว่าเด็กอ่อนนั้นยังเป็นวัยที่ยังไม่รู้ประสาไม่พร้อมที่จะจดจำข้อมูล แต่แท้ที่จริงแล้วย่อมมีการเชื่อมโยงถึงขั้นรากฐานได้ ความทรงจำต่อภาพและเสียงรวมถึงวัตถุรูปทรงต่างๆ จะถูกปลูกถ่ายเข้าสู่ระบบการรับรู้ และแปรสภาพสู่การสร้างความสัมพัณธ์กับสรรพสิ่งบนโลก โดยเฉพาะกับสิ่งที่เด็กได้คลุกคลี รวมถึงการสร้างความรู้สึกสนใจเป็นพิเศษหรือคุ้นเคยเป็นพิเศษ รวมไปถึงความผูกพัณธ์เป็นพิเศษ อันเป็นเรื่องที่ง่ายในการสานต่อเมื่อเด็กเข้าสู่วัยที่รู้ภาษา…
ความคิดที่เชื่อกันว่า พาลูกเดินเล่นนอกบ้าน ในบริเวณที่บรรยากาศดีๆแล้วป้อนข้าวลูกไปด้วย หรือพาลูกออกไปยังสนามเด็กเล่นดูเด็กวิ่งเล่นแล้วป้อนอาหารไปด้วย เหล่านี้ดูจะเป็นไอเดียที่ชื่นชอบสำหรับพ่อแม่ที่คิดว่าเป็นไลฟ์สไตล์ที่ดูดี น่าอภิรมย์ เป็นวิถีที่งดงาม แต่ความเป็นจริงก็คือ การจัดเวลาทานอาหารให้กับเด็ก ในขณะที่เด็กพบเจอสิ่งน่าสนใจมากมายนั้น มีแนวโน้มที่จะทำให้เด็กเบื่อการทานอาหาร และสะสมความรู้สึกว่าอาหารคือสิ่งเกะกะรบกวน ของเขา พ่อแม่หลายคนนิยม จัดเวลาทานอาหารของลูกเอาไว้คนละช่วงกับเวลาทานของผู้ใหญ่ อันอาจส่งผลให้ เด็กไม่รู้สึกถึงเวลาที่มีส่วนร่วม ไม่รู้สึกถึงบริบทพิเศษเฉพาะที่มีอยู่ในเวลาทานอาหาร ในขณะที่ผู้ใหญ่พอถึงเวลามื้ออาหาร มีการจัดเตรียมโต๊ะนั่งล้อม สัมผัสช่วงเวลาที่ผ่อนคลาย มีลักษณะเฉพาะต่างๆเกิดขึ้นในมื้อการทาน การพูดคุยกัน มีจานมีช้อนส้อม มีแก้วน้ำ มีองค์ประกอบต่างๆที่เป็นเรื่องราวทั้งภาพและเสียง แต่สำหรับมื้อของเด็ก ที่ผู้ใหญ่พาไปนั่งทานในที่ต่างๆไม่ว่าจะหน้าบ้าน ชานบ้าน ระเบียงบ้าน หรือหน้าทีวี มันมีองค์ประกอบบางอย่างที่เด็ก ยากที่จะรู้สึกพิเศษกับช่วงเวลาของมื้อ นอกเสียจากรู้สึกโดนบังคับและอึดอัด กระนั้นเลยพ่อแม่บางคนหาวิธี…
เมื่อลูกน้อยได้เติบโตเข้าสู่วัยที่รับประทานอาหารได้ พ่อแม่มักจะสรรหาอาหารที่มีประโยชน์ให้ลูกได้ทาน โดยทั่วไปแล้วอาหารอ่อนสำหรับเด็ก มักจะจัดหาและจัดทำแบบง่ายๆให้ลูกทาน แต่สำหรับในครอบครัวที่ให้ความสำคัญกับการบำรุงโภชนาการให้กับลูกๆนั้น นอกจากการเสาะหา อาหารที่ให้สารอาหารครบถ้วน และมีปริมาณของสารอาหารที่เปี่ยมไปด้วยคุณภาพแล้ว ยังจะต้องทำความเข้าใจในเรื่องของข้อจำกัดหรือผลข้างเคียงต่างๆอีกด้วย อาหารบางเมนูไม่เหมาะที่จะให้ทานซ้ำๆ อาหารบางเมนูไม่เหมาะที่จะให้ทานในปริมาณมาก และอาหารบางเมนูต้องพิจารณาความเหมาะสมของช่วงเวลามื้อที่ทานอีกด้วย ปัญหาเรื่องท้องผูกในเด็ก นับเป็นปัญหาที่แพร่หลายพบเจอกันมาก เพราะด้วยลักษณะอาหารของเด็กที่มักมีความละเอียด สับย่อยหรือบดย่อยหรือมีความนิ่มเละ เพื่อหวังให้เด็กย่อยง่ายและดูดซึมได้ดี แต่ในขณะเดียวกันอาหารที่ดูดซึมได้เร็วและมีความย่อยละเอียดสูงนั้น ก็สามารถมีความละเอียดแน่น ของอุจจาระที่สะสมได้เช่นกันหากขับถ่ายไม่มีวินัย การสะสมแบบละเอียดจะทำให้ของเสียเกิดการรอัดปริมาณควบแน่นได้โดยง่าย ในขณะที่การดูดซึมที่ทำได้สะดวกรวดเร็ว ดังนั้นก็ยิ่งทำให้อุจจาระเกิดความแห้งตัวเหนียวแข็งได้ง่ายอีกเช่นกัน อาหารที่เคี้ยวง่ายละเอียดแม้จะทำให้ขับถ่ายง่าย แต่หากเกิดการสะสมคงค้างนานเกินไปก็จะกลายเป็นของเสียที่ขับถ่ายยากเช่นกัน แต่ทั้งนี้ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม อาหารที่ละเอียดและย่อยง่ายยังคงเป็นลักษณะที่เหมาะสมกับเด็ก ไม่อาจหลีกเลี่ยงได้ ดังนั้นสิ่งที่พ่อแม่ต้องทำนั่นก็คือ การเสริมด้วยอาหารประเภทกากใยเพิ่มเติมเข้าไป อาหารที่มีกากใยก็คืออาหารประเภทผักผลไม้นั่นเอง นอกจากนี้ ยังควรพยายามให้เด็กดื่มน้ำในปริมาณที่พอเพียงต่อร่างกายสำหรับเด็กคืออย่างน้อย คือ6แก้วต่อวัน และควรมีความอดทนใจเย็น …
อาหารนานาประเภทที่ทานร้อนๆแล้วให้ความอร่อย อันอยู่ในวิถีของผู้ใหญ่ที่มักเคยชินและมีรสนิยมแบบนั้น แต่ลักษณะของการจดจำโปรแกรมในสมองของคนเรานั้น จำเป็นต้องมีขั้นมีตอนมีการสั่งสมค่อยๆปรับเปลี่ยนจนกลายเป็นรสนิยมในยามที่โตขึ้น ทว่าสำหรับเด็กในวัยเล็ก เป็นวัยที่ต้องได้พบกับสิ่งต่างๆรอบตัวที่เป็นเรื่องใหม่สำหรับเขา อาหารปรุงสุกร้อนๆย่อมให้ผลดีแน่นอนในเรื่องของอนามัยและสุขภาพ แต่ผลในด้านจิตใจนั้น เด็กจำเป็นต้องได้รับการค่อยๆปรับตัว ดังนั้นแล้วการให้ลูกได้รับประทานอาหารร้อน พ่อแม่จึงควรเรียนรู้ อุณภูมิความร้อน แบ่งเป็นระดับต่างๆ นำมาแยกและค่อยๆเรียงลำดับให้ลูกค่อยๆชินในมื้อหน้าและมื้อต่อๆไป แน่นอนว่าอาหาร ที่ทำให้ร้อนนั้นร้อนอย่างไรที่ร้อนน้อยที่สุดและเพียงพอต่อ สุขอนามัย หรืออาหารแบบใดที่ปรุงให้ร้อนแล้วสามารถรอให้เย็นตัวได้โดยไม่เสื่อมสภาพหรือเสียรสชาติจนเกินไป เหล่านี้คือเรื่องที่พ่อแม่ต้องให้การทำความเข้าใจสังเกตจดจำเรียนรู้ ผลเสียของการนำความร้อนในระดับที่เด็กยังไม่พร้อมรับ นอกจากจะเสี่ยงที่เด็กจะเกิดอันตรายกับช่องปากและลำคอแล้ว เด็กยังอาจมีทัศนคติที่ไม่ดีต่ออาหารเมนูนั้นๆ เกิดการฝังใจไม่ชอบทานเมนูที่อุดมไปด้วยประโยชน์และโภชนาการนั้นไปเลย มีเด็กที่เข้าสู่วัยอนุบาลมากมายที่ไม่ชอบทานของต้ม แต่กลับไปชอบทานของแห้งหรือของทอด เนื่องจากเหตเพราะความฝังใจในอณูลึกๆที่ครอบครัวและตัวเด็กไม่ทันรู้เลยว่าเคยเป็นเหต อาหารประเภทต้มนั้นส่วนใหญ่เป็นเมนูที่เปี่ยมด้วยคุณค่าโภชนาการ มีความสดของอาหาร และมีสารอาหารไม่รั่วไหล รวมถึงมีการกระจายตัวของความเค็มความหวาน และการปรุงรสต่างๆอย่างไม่จับตัวเหมือนอาหารทอดอาหารผัด และยังเก็บกักสารอาหารไว้ค่อนข้างครบถ้วนสมบรูณ์แทรกซึมผ่านน้ำซุปได้อีกด้วย นอกจากนี้ยังเคี้ยวง่ายย่อยง่าย ส่งผลดีต่อระบบลำไส้ และการดูดซึม…
มื้ออาหารที่เหมาะสมสำหรับเด็ก เป็นมื้ออาหารที่มีนัยยะเพิ่มเติม ในประเด็นต่างๆ แตกต่างจากผู้ใหญ่ มื้ออาหารสำหรับผู้ใหญ่ที่เหมาะสม จะแปรสภาพลักษณะของอาหาร ที่หันไปเน้นบทบาทในแง่ของ การให้พลังงานในการดำรงชีวิตประจำวัน และการบริโภคสารอาหารและวิตามิน ที่ใช้ซ่อมแซมร่างกาย บรูณะร่างกาย หล่อเลี้ยงสารสำคัญต่างๆไม่ให้ขาดตกบกพร่อง สร้างเสริมความแข็งแรงและภูมิต้านทาน รวมถึงระบบต่างๆในร่างกายเพื่อรักษาสมดุลย์ของความมีสุขภาพที่ดี แต่สำหรับอาหารที่เหมาะสมสำหรับเด็กนั้น จะมีประเด็นที่เพิ่มเติม นั่นก็คือการกำหนดทิศทางของการเจริญเติบโต ซึ่งมีอัตราในการทำปฏิกริยา ตอบสนองต่อสารอาหารที่สูง ในวัยที่มีการเปลี่ยนแปลงทางร่างกายอยู่เสมออย่างรวดเร็ว ดังนั้น ทัศนคติในการสร้างสรรค์มื้ออาหารสำหรับเด็กๆจึงควรเป็นอย่างยิ่งที่จะได้รับความพิถีพิถันและเน้นในคุณภาพของอาหารแต่ละมื้อ ไม่ใช่เรื่องที่ควรปล่อยปละ หรือใช้ความง่ายให้เด็กบริโภคอาหารตามลักษณะที่ผู้ใหญ่บริโภค ซึ่งวิถีชีวิตของผู้ใหญ่อาจมีการเผลอละเลย ด้วยการนำบรรยากาศชีวิตของตนเองไปใช้ร่วมกับลักษณะการบริโภคอาหารของเด็กๆ และมีพ่อแม่หลายคนที่กระทั่งมองว่า อาหารของเด็กๆเป็นอาหารที่ง่าย และปล่อยให้ความรู้สึกที่พอใจในความสะดวกนี้ นำพาสู่การจัดหาอาหารแบบง่ายๆให้เด็กๆ โดยที่หลงลืมตระหนักไปว่า ช่วงเวลาอาหารในทุกมื้อของเด็กๆนั้น นอกจากจะมีความหมายสำคัญเป็นอย่างมากแล้ว …