ลักษณะทางชีวภาพของสิ่งมีชีวิตขนาดเล็กจนตาเปล่ามองไม่เห็นในโลกของเรานั้น มีระบบวงจรที่ซับซ้อนหลากหลายเป็นอย่างมาก ไม่ว่าจะเป็นเชื้อโรค เชื้อรา ไวรัส หรือแบททีเรีย ซึ่งมีประเภทต่างๆมากมายหลายประเภท และมีทั้งการวิวัฒนาการ มีทั้งการข้ามสายพัณธ์ สร้างพัณธ์ใหม่ๆอยู่เสมอ และบางสายพัณธ์สามารถติดต่อได้ หลายช่องทาง ไม่ว่าจะเป็นบาดแผล ทางเลือด ทางอากาศ ทางของเหลว หรือแม้แต่เพียงการสัมผัส ไม่ใช่เรื่องเล่นๆ เลยที่จะมองเป็นเรื่องที่ประมาท มีเด็กหลายคนที่ตกเป็นข่าวน่าเศร้า เพียงเพราะไม่คาดคิดถึงอันตรายจากการสัมผัส ในบริบทเล็กๆที่พ่อแม่มองข้าม เด็กคือวัยที่มีภาวะภูมิต้านทาน ที่ยังไม่แข็งแรงได้เท่ากับผู้ใหญ่โดยเฉพาะในเด็กอ่อนหรือทารก อีกทั้งเด็กยังมีโอกาสถูกสัมผัส ในลักษณะ กอด หอม อุ้ม ลูบ ฯลฯ ได้บ่อยครั้งและมากกว่าผู้ใหญ่ และถูกสัมผัสได้จากบุคคลที่หลากหลายหรือแม้แต่กระทั่งคนแปลกหน้า ที่ชื่นชอบความน่ารักของเด็ก มือของผู้ใหญ่ที่หยิบจับสัมผัสวัตถุต่างๆมามากมาย…
มีพ่อแม่บางกลุ่มมีแนวคิดที่ปราถนาให้ลูกแข็งแกร่ง เลือกที่จะฝึกให้ลูกเข้มแข็ง ต้องการให้ลูกสามารถฝ่าฟันอุปสรรคเติบโตเผชิญกับความเป็นจริงของโลกใบนี้ได้ หรือแม้แต่ในแง่มุมของความโหดร้ายในโลกใบนี้ แน่นอนว่าผู้ใหญ่ที่ได้พบเจอกับอะไรต่อมิอะไรมากมายในโลกใบนี้มาก่อน ย่อมที่จะมีความกังวล ในสิ่งที่ลูกอาจต้องพบเจอ เป็นปกติธรรมดาที่พ่อแม่แทบทุกคน จะอยากให้ลูกมีความเข้มแข็งและรู้เท่าทันชีวิต แต่ความไม่ปกตินั้นอาจจะเกิดขึ้นได้ หากพ่อแม่มีความรู้ความเข้าใจในการปลูกฝังอบรมลูกอย่างไม่ถูกวิธี การฝึกฝน เรียนรู้ของเด็กนั้น นอกจากจะต้องมีรูปแบบของวิธีที่ดีแล้ว ยังจะต้องมีการไล่เรียงลำดับที่ถูกต้อง มีเวลาและสถานการณ์ที่อยู่ในภาวะที่ถูกต้อง และต้องมีการค่อยๆปูทาง มีการค่อยๆขยับแบบเรียนรู้ มีความสอดคล้องกับระดับของวัย มีปริมาณที่สลับความเข้มข้นและผ่อนคลาย มีความใจเย็นที่ค่อยๆบรรจุขัดเกลา ไม่มากเกินไปไม่เข้มเกินไป ให้ อยู่ในจุดที่สมดลุย์ และสำคัญที่สุดต้องยังคงหลงเหลือพื้นที่ให้สำหรับ ความสุขของเด็ก ความได้ดื่มด่ำกับช่วงวัยของชีวิต ได้ปลดปล่อยความเป็นธรรมชาติในโลกของเด็กๆได้อย่างพอเพียง ได้มีความแจ่มใสร่าเริงสนุกสนานตามประสา ความอ่อนโยน ความน่ารัก มิใช่เรื่องอ่อนแอ !!! มีพ่อแม่บางคนปฏิเสธที่จะให้ลูกมีลักษณะของความอ่อนโยนแฝงอยู่ในตัว…
มีพ่อแม่หลายคน ที่มีความเข้าใจที่ผิดในวิธีของการดุลูก หรือแสดงความจริงจังกับลูกด้วยการโวยวาย ด้วยน้ำเสียงที่รุนแรง การแสดงออกถึงความเกรี้ยวกราด การแสดงออกถึงความโมโห มีพื้นฐานมาจากสัญชาติญาณดั้งเดิมของมนุษย์ ที่เป็นระบายอารมณ์หรือเป็นการขู่หรือข่มขวัญ ซึ่งอันที่จริงแล้วมนุษย์คือสิ่งมีชีวิตที่พัฒนาอารยะธรรม ยกระดับหาทางออกที่ดีมากขึ้นกว่าได้ การแสดงออกด้วยอารมณ์ที่รุนแรง จะมีลักษณะการสื่อกระตุ้น ต่อมสัญชาติญาณ ทั้งในตัวเด็กและพ่อแม่เชื่อมถึงกัน เชื่อมโยงระหว่างสัญชาติญาณดิบดั้งเดิม ในตัวคน ให้มีลักษณะของการปลูกฝังและเคยชิน การดุด่าโวยวายลูก เป็นวิธีที่พ่อแม่มักเข้าใจว่าคือทางออกที่ได้ผล อันเนื่องมาจาก รับรู้ว่ามันใช้ได้ มาตั้งแต่วัยที่รู้ประสา และแน่นอนว่าพ่อแม่ย่อมไม่อาจจดจำตัวเองในวัยที่ไม่รู้ประสาได้ จึงมักไม่อาจจดจำได้ว่า มันเป็นอย่างไรในวัยนั้นต่อเรื่องนี้ สำหรับเด็กที่ยังไม่ประสาอะไรมากนัก นอกจากการดุโวยวายจะไม่ค่อยได้ผลแล้ว ยังเป็นการปลูกฝังพฤติกรรมให้กับเด็กอีกด้วย หนักเข้า ยิ่งลูกไม่รู้เรื่อง ในขณะที่พ่อแม่ก็เร่งอารมณ์ตัวเองกระตุ้นตัวเองไปเรื่อยๆยิ่งเป็นสภาวะที่ยุแก่การนำพาสู่การลงโทษด้วยกำลัง และทวีคูนความโมโหโต้ตอบของเด็ก พ่อแม่ก็ยิ่งหมายจะกำราบให้อยู่ให้หลาบจำในครั้งเดียว มีพ่อแม่หลายคนเลยทีเดียวที่ ใช้วิธีนี้ด้วยความเข้าใจเอาเอง…
เด็กฉายแวว คือสัญญาณที่ดี ไม่ว่าจะเป็นแววในด้านอะไรก็ตาม พ่อแม่บางคนดีใจที่ลูก ฉายแววชอบเรียนรู้ พ่อแม่บางคนดีใจที่ลูกเริ่มสนใจ ในกิจกรรมที่โดดเด่น พ่อแม่หลายคนดีใจที่เด็กมีความกล้าแสดงออก หรือช่างพูดช่างซักช่างถาม หรือเด็กบางคนส่อแววความเป็นอัจฉริยะ ซึ่งมักเป็นที่เข้าใจกันทั่วไปว่า หากในเวลาที่เด็กได้ฉายแววใดออกมา ผู้ใหญ่ควรให้การสนับสนุนผลักดันความโดดเด่นในเรื่องนั้นให้มากที่สุด แต่กระนั้นก็ตาม ยังมีหลายครอบครัวที่ยังขาดความเข้าใจ ในเรื่องของความพอดีเหมาะสมและการให้วิจารณญาณกับเด็ก เด็กบางคนเป็นคนช่างถามช่างซัก ร่าเริงแจ่มใส คนในครอบครัวให้ความรักและเอ็นดู พาไปทางไหนเจอญาติพี่น้อง หรือเพื่อนฝูงคนรู้จัก เด็กก็ร่าเริงพูดเจื้อยแจ้ว ช่างถามช่างซักกับทุกคน เด็กบางคนฉายแววนักประดิษฐ์ นักคิดนักวิเคราะ ชอบสงสัย หาข้อเปรียบเทียบ ชอบรื้อ หรือชอบผสม ชอบประกอบ รูปการณ์แบบนี้พ่อแม่มัก จะตามใจเต็มที่ และปล่อยให้เด็กยิ่งทำยิ่งดี ยิ่งส่งเสริม ด้วยความเชื่อที่ว่า …
การอบรมปลูกฝังลูก นั้นควรทำอย่างมีแบบแผน ในครั้งที่เด็กทำตัวดื้อซน ผู้ใหญ่ต้องสั่งสอนอย่างเจตนาที่จะอบรม แต่มิใช่ ผู้ใหญ่มีอารมณ์ร่วมในทางโมโห การไม่ตามใจเด็กการ ไม่ให้ในสิ่งที่เด็กกำลังเอาแต่ใจ การขัดขืนเด็ก การหยุดหรือการยึดสิ่งใดๆจากเด็กต้องกระทำด้วย การแสดงออกทางลักษณะของสีหน้าน้ำเสียง ที่ปกติแต่หนักแน่นในเหตผล ไม่โกรธ ไม่โมโห ไม่ขู่ว่าจะไม่รัก ไม่ใช้การขู่อันใด ที่สร้างความวิตกกังวลให้กับเด็ก ไม่แม้แต่การแกล้งทำสีหน้า โกรธ หรือเย็นชาหรืองอน ใส่เด็ก สิ่งที่คุณควรทำนั่นก็คือการส่งเสริมปลูกฝังให้เด็กมีความรู้สึกยอมรับ ในสิ่งที่ควรหรือไม่ควรให้ได้ด้วยตัวเขาเอง ใช้สีหน้าท่าทางปกติ เมื่อทำบ่อยๆขึ้น เด็กจะเริ่มเข้าใจในโปรแกรมนี้ ทำเพราะรู้ว่าต้องทำ ไม่ทำเพราะรู้ว่าไม่ควรทำ เด็กจะให้ค่าความสำคัญกับความหมายนี้ โดยไม่ถูกเหตผลอื่นอำพรางหรือซ้อนเอาไว้อยู่ เด็กจะรู้อะไรเขาจะได้ อะไรเขาจะไม่ได้ อะไรที่เขางอแงไปก็ไม่ได้ผล แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น…
วัตถุเคลื่อนไหว เป็นสิ่งที่สร้างความสนใจให้กับ สิ่งมีชีวิตโดยเฉพาะในวัยแรกเริ่มของชีวิตหลายประเภทหลายชนิด ในเด็กที่เป็นมนุษย์ หรือสิ่งมีชีวิตเล็กแรกเริ่มใดก็ตาม มักจะมีปฏิกริยาตอบสนอง ต่อวัตถุเคลื่อนไหวกันเป็นพิเศษ การหาวัตถุหรือของเล่น ที่มีรูปทรงและสีสันที่น่าสนใจ มาเคลื่อนไหวให้ลูกดู มิใช่เพียงแต่จะไว้ใช้ในโอกาสที่ต้องการดึงดูดความสนใจ ในแบบที่พ่อแม่หลายๆบ้านมักดึงดูด เพื่อหยอกเย้าเล่นกับลูกหรือหลอกล่อให้ ทานอาหารในช้อน แต่เพียงเท่านั้น สิ่งเคลื่อนไหวยังช่วยสร้างเสริมพัฒนาการให้กับลูกได้อีกด้วย ซึ่งเป็นเรื่องที่ควรเพิ่มโอกาสให้เด็กได้รับพัฒนาการอย่างสม่ำเสมอ การมองตาม วัตถุเคลื่อนไหว จะช่วยให้เด็กทารกได้รับการบริหารการควบคุม ดวงตา การเคลื่อนไหวมองตาม การโฟกัสวัตถุ และพัฒนาการในการแยกแยะ ของภาพที่สนใจ และยังเป็นการปลูกฝัง ให้เด็กทารกมีความตื่นตัว ต่อความเคลื่อนไหวรอบตัว มีความตอบสนองที่เท่าทัน มีความกระตุ้นกระเตื้องได้ดี นอกจากจะส่งเสริมพัฒนาการได้แล้วยังสามารถช่วยกระตุ้นซ่อมแซมแก้ไขรักษาจุดบกพร่อง ที่ซ่อนเร้นอยู่ได้อีกด้วย อีกทั้ง ยังได้รับความคุ้นเคยในการ ให้ความสังเกตต่อสิ่งที่พบเห็น …
โลกแห่งการเล่นน้ำของเด็ก หากคุณกำลังมองหาวิธีเพิ่มสุขภาพจิตและความผ่อนคลายให้กับลูกน้อย ความผ่อนคลายที่เป็นพลังขับเคลื่อนอย่างแสนวิเศษให้กับจินตนาการและ ความสร้างสรรค์ พรั่งพรูได้อย่างดื่มด่ำ ไปกับอารมณ์แจ่มใส ได้ส่งเสียงอย่างแสดงออกถึงความสุขสดชื่นอันเต็มล้น แถมยังคงสภาวะเพลิดเพลินอย่างยาวนาน พร้อมไปกับการได้ขยับเคลื่อนไหวออกกำลัง จะหาอะไรที่จะดีเท่าการให้ลูกได้เล่นน้ำ ในมุมรุ่มรื่น การเล่นน้ำไม่ว่าจะเป็นในสระเล็กๆ สระว่ายน้ำ สระสูบลม สระแบบพับเก็บ หรือในอ่างพลาสติก หรือแม้แต่กาละมังใบใหญ่ๆกว้างๆสักใบ นั่นจะเป็นสัมผัสที่ดีที่น่าทรงจำของเด็กๆหรือแม้แต่ผู้ใหญ่หลายต่อหลายคนที่หวลคิดถึงวัยเด็ก การแช่เล่นน้ำนั้น นอกจากจะส่งผลดีในหลายด้านแล้ว ยังช่วยให้เด็กๆมีความผูกพัณธ์กับสถานที่ ที่อยู่อาศัยได้ดีอีกด้วย เด็กๆมักจะมีความสัมพัณธ์เชิงบวก ในยามที่แม้เพียงได้เห็นมุมของพื้นที่ ที่เขาไว้ใช้แช่น้ำเล่น และยังก่อเกิดช่วงเวลาที่เปิดช่อง ในการสานสัมพัณธ์ระหว่างพ่อแม่ ที่ได้นั่งอยู่เป็นเพื่อนคอยดูลูกหรือชวนลูกคุยในเรื่องต่างๆ อันมีผลบวกยิ่งขึ้น ที่จะส่งเสริมอุปนิสัยแนวคิดของเด็ก ซึ่งเด็กจะอยู่ในอารมณ์ที่พร้อมรับฟัง ถามตอบ พร้อมรับการโปรแกรมปลูกฝังสิ่งดีๆได้มากในโอกาสแบบนี้ นอกจากนี้…
พัฒนาการทางความจำของมนุษย์ เป็นเรื่องรากฐานที่สำคัญ และเป็นที่นิยมในการผลักดันส่งเสริมความสามารถในด้านนี้อย่างแพร่หลาย ในครอบครัวต่างๆที่มี บทฝึกความจำแตกต่างหลากหลายกันไป บางบ้านมีอุปกรณ์ มีของเล่นแบบทดสอบฝึกความจำ มีทั้งหนังสือและสื่อวีดีโอรวมถึงโปรแกรมต่างๆ ซึ่งถือเป็นช่วงที่ทำให้สนุกสนาน และยังได้ ส่งเสริมสายสัมพัณธ์ของครอบครัวอีกด้วย อย่างไรก็ตาม อาจจะยังคงมีวิถีความเคยชิน ที่บางครอบครัวซึ่งใช้วิธีการฝึกความจำให้เด็กๆอย่าง เป็นรูปแบบที่พร่องประสิทธิภาพ สาเหตมีทั้ง แบบฝึกความจำยากเกินไป หรือไม่เหมาะสมสำหรับช่วงวัย หรือเป็นการฝึกความจำที่ไม่กระตุ้นในเรื่องที่ส่งผลในการหนุนขั้นตอนต่างๆของพัฒนาการเด็กได้มากนัก ทั้งนี้ประเด็น ที่จะช่วยให้มีประสิทธิภาพได้มากยิ่งขึ้น หากได้รับการแก้ไขปรับปรุงรูปแบบ นั่นก็คือ ในเรื่องของการสอนที่ เริ่มจากเรื่องง่ายๆ และควรเพิ่มความบ่อยครั้งและให้ผสมผสานกลมกลืนกันไปกับ กิจวัตรประจำวันได้แทบทั้งวัน แต่ทว่า ยังคงมีหลายครอบครัวที่เข้าใจกันว่า ช่วงเวลาที่จะฝึกสอนเด็กๆ จะต้องทำเป็นเรื่องเป็นราว ต้องคอยรอหาเวลา ในการพาเด็กมานั่ง และมีอุปกรณ์วัตถุต่างๆ ทำเป็นเรื่องเป็นราวในชั่วโมงฝึกสอนเท่านั้น…
การใคร่รู้ใคร่สนใจสิ่งรอบข้าง นั้นเป็นเรื่องที่มีอยู่ในวิสัยทั่วไปของเด็กๆ นี่คือเรื่องที่พ่อแม่โดยส่วนใหญ่มักทราบดีในลักษณะทางธรรมชาติของมนุษย์ แต่บางครั้งการตระหนักแต่เพียง คิดว่าธรรมชาติจะสามารถสร้างสรรค์ลูกของตนนำสู่พัฒนาการได้เองในทุกเรื่องดูจะเป็นความเข้าใจที่ละเลยเป็นอย่างยิ่ง โลกนี้ยังมีเด็กอีกบางส่วนที่ถูกปิดกั้นการพัฒนาการ พัฒนาการได้ช้า พัฒนาการไม่เป็นระบบ หรือแม้แต่พัฒนาการที่เสื่อมถอยลง ด้วย สภาพแวดล้อมหรือวิธีปฏิบัติดูแลที่ผิดๆหรือบกพร่อง ละเลย นอกจากนี้ยังมีพ่อแม่อีกหลายคน ที่อาจไม่ทราบความสำคัญของการปูทางพัฒนาการของเด็ก ที่มีระยะของการนับกระบวนการเริ่มต้น ตั้งแต่วัยทารกอันมีส่วนกำหนดทิศทางของพัฒนาการ มิใช่ดั่งที่หลายครอบครัวเข้าใจว่ามักเริ่มต้นในชั้นวัยอนุบาลหรือประถม ดังนั้น ความหมายก็คือ หากพ่อแม่ให้ความใส่ใจในการกระตุ้นพัฒนาการของลูกนับตั้งแต่เริ่มต้นเด็กคนนั้นย่อมได้รับประสิทธิภาพ ที่ปูทางทวีคูนได้ดีขึ้นในทุกช่วงวัย ไม่ว่าจะเป็นการให้ความใกล้ชิดคลุกคลี ให้การสัมผัสแห่งความรักความถนุถนอม ให้การกระตุ้นด้วยภาพที่เหมาะสม พามองสิ่งต่างๆ หรือกระตุ้นด้วยเสียงต่างๆที่เหมาะสม ทุกการกระทำที่แม้ว่าอาจมองว่าเด็กอ่อนนั้นยังเป็นวัยที่ยังไม่รู้ประสาไม่พร้อมที่จะจดจำข้อมูล แต่แท้ที่จริงแล้วย่อมมีการเชื่อมโยงถึงขั้นรากฐานได้ ความทรงจำต่อภาพและเสียงรวมถึงวัตถุรูปทรงต่างๆ จะถูกปลูกถ่ายเข้าสู่ระบบการรับรู้ และแปรสภาพสู่การสร้างความสัมพัณธ์กับสรรพสิ่งบนโลก โดยเฉพาะกับสิ่งที่เด็กได้คลุกคลี รวมถึงการสร้างความรู้สึกสนใจเป็นพิเศษหรือคุ้นเคยเป็นพิเศษ รวมไปถึงความผูกพัณธ์เป็นพิเศษ อันเป็นเรื่องที่ง่ายในการสานต่อเมื่อเด็กเข้าสู่วัยที่รู้ภาษา…
ความคิดที่เชื่อกันว่า พาลูกเดินเล่นนอกบ้าน ในบริเวณที่บรรยากาศดีๆแล้วป้อนข้าวลูกไปด้วย หรือพาลูกออกไปยังสนามเด็กเล่นดูเด็กวิ่งเล่นแล้วป้อนอาหารไปด้วย เหล่านี้ดูจะเป็นไอเดียที่ชื่นชอบสำหรับพ่อแม่ที่คิดว่าเป็นไลฟ์สไตล์ที่ดูดี น่าอภิรมย์ เป็นวิถีที่งดงาม แต่ความเป็นจริงก็คือ การจัดเวลาทานอาหารให้กับเด็ก ในขณะที่เด็กพบเจอสิ่งน่าสนใจมากมายนั้น มีแนวโน้มที่จะทำให้เด็กเบื่อการทานอาหาร และสะสมความรู้สึกว่าอาหารคือสิ่งเกะกะรบกวน ของเขา พ่อแม่หลายคนนิยม จัดเวลาทานอาหารของลูกเอาไว้คนละช่วงกับเวลาทานของผู้ใหญ่ อันอาจส่งผลให้ เด็กไม่รู้สึกถึงเวลาที่มีส่วนร่วม ไม่รู้สึกถึงบริบทพิเศษเฉพาะที่มีอยู่ในเวลาทานอาหาร ในขณะที่ผู้ใหญ่พอถึงเวลามื้ออาหาร มีการจัดเตรียมโต๊ะนั่งล้อม สัมผัสช่วงเวลาที่ผ่อนคลาย มีลักษณะเฉพาะต่างๆเกิดขึ้นในมื้อการทาน การพูดคุยกัน มีจานมีช้อนส้อม มีแก้วน้ำ มีองค์ประกอบต่างๆที่เป็นเรื่องราวทั้งภาพและเสียง แต่สำหรับมื้อของเด็ก ที่ผู้ใหญ่พาไปนั่งทานในที่ต่างๆไม่ว่าจะหน้าบ้าน ชานบ้าน ระเบียงบ้าน หรือหน้าทีวี มันมีองค์ประกอบบางอย่างที่เด็ก ยากที่จะรู้สึกพิเศษกับช่วงเวลาของมื้อ นอกเสียจากรู้สึกโดนบังคับและอึดอัด กระนั้นเลยพ่อแม่บางคนหาวิธี…